bijna aan de slag.. - Reisverslag uit Harderwijk, Nederland van lourien meulenbeld - WaarBenJij.nu bijna aan de slag.. - Reisverslag uit Harderwijk, Nederland van lourien meulenbeld - WaarBenJij.nu

bijna aan de slag..

Door: lourien

Blijf op de hoogte en volg lourien

02 Oktober 2013 | Nederland, Harderwijk

Hallo allemaal!
Muli Bwanji? (hoe is het?)
Hier gaat het goed. Afgelopen zondag zijn we naar de kerk geweest. Brother Simon nam ons mee naar de kerk ‘Mary mother of god’. Zelf ben ik helemaal niet van de kerk, maar dit vond ik toch wel erg bijzonder. De kerk zat echt bomvol! Mannen en vrouwen zaten gescheiden, en omdat alle bankjes helemaal vol zaten, zaten er ook nog veel mensen op de grond. Er zat een bandje met trommels en elektrische gitaren vooraan in de kerk te spelen. Voor hun was een koor aan zingen en dansen. Ik zou jullie eigenlijk willen laten horen hoe het klonk, want in woorden kan ik het niet vertellen! Het was echt zo bijzonder mooi en vrolijk. In de zaal waren vrouwen aan het joelen en maakte hele aparte geluiden met hun tong. Ook kwamen er kinderen dansend naar voren, weer naar achteren en weer naar voren etc. Echt hilarisch om mee te maken…. Op een gegeven moment werden wij naar voren geroepen en moesten we ons voorstellen aan de mensen in de kerk. Ze heetten ons hartelijk welkom en applaudisseerden luidt. De kerkdienst duurde wel 2,5 uur waarvan ongeveer 2 uur lang alleen maar zingen en dansen was. Aan het einde van de dienst moest iedereen naar voren komen en kreeg iets in zijn mond om te laten zien dat ze in god geloofden of zoiets… (ikzelf heb het niet gedaan omdat ik er niet in geloof en de rest van de groep deed het ook niet). Later begon iedereen te joelen en te gillen, ik wist niet wat er gebeurde. Er kwamen ineens mensen binnen met kippen (levend) en een levende geit. Ze hielden de beesten zo aan de poten vast. De kippen hadden al gebroken poten en van de geit werd even de nek omgedraaid. Echt verschrikkelijk om te zien, maar voor hun kennelijk heel normaal… Dit scheen een gift te zijn voor de diocese.
Maandag hebben we onze contactpersoon gesproken (father Japeth). We hebben doorgenomen wat we de komende 4 maanden hier willen doen. Hij wil dat we in 4 verschillende ziekenhuizen gaan kijken en misschien een nieuw project op kunnen starten in een ziekenhuis. Als alles doorgaat gaan we maandag al naar het eerste ziekenhuis, voor 1 week en trekken daarna gelijk door naar een ander ziekenhuis voor 2 weken. De ziekenhuizen liggen allemaal zo’n 150 tot 200 km verderop, dus we zullen daar dan ook moeten overnachten. De ziekenhuizen waar wij heen gaan liggen in de ‘rural area’. Dat betekend dat het echt in de ‘bush bush’ van Zambia ligt. Dus nog armer dan waar we nu zitten. Vrijdag krijgen we te horen of dit allemaal doorgaat. Ook hebben we met fathter Vincent gesproken van Caritas. Hij wil dat wij 1 keer in de maand voor 2 dagen naar het platteland vertrekken om daar lessen te geven aan de moeders en kinderen. Ook daar zullen we dan moeten overnachten omdat het ver rijden is van hier. Het lijkt me allemaal wel heel gaaf en één groot avontuur! Het lijkt me vooral leuk om gewoon veel van het land te zien en in verschillende plaatsen te werken. Naast deze 2 projecten gaan wij ook nog lessen geven aan Home Based Care, hier moeten we nog afspraken over maken.
Ik heb trouwens gehoord dat veel mensen nieuwsgierig zijn naar hoe het hier allemaal gaat, wat er anders gaat dan wij gewend zijn. Het leek mij leuk om daarom even wat dingen voor jullie op te schrijven om even een klein beeld te kunnen geven van Zambia.
- Ze kennen hier geen vuilnismannen of andere mensen die je afval ophalen. Dus hoe doen wij dat hier? We graven een gat (gewoon ergens waar dat lukt), gooien ons afval erin en verbranden het. In het begin dacht ik dat de grond in de fik stond vanwege de hete zon oid. Het is heel apart om te zien dat de grond hier gewoon in de fik word gestoken. Volgens mij word de afval alleen niet door iedereen verbrand, want eigenlijk overal waar je kijkt zie je wel afval liggen. Maarja, als je de hele dag bezig moet zijn om eten te zoeken dan zal dat vuil je wel niet schelen…..
- In Nederland zijn we natuurlijk gewend dat het een tijdje duurt voordat de zon helemaal opkomt, en voordat de zon helemaal onder is. ’s Avonds gaat het eerst schemeren en na een langere tijd is het pas echt donker. Hier gaat om 6 uur gewoon ‘het licht uit’. Het is echt net alsof je in je slaapkamer zit en het ligt uitdoet. Binnen misschien 2 minuten is het hier gewoon ineens pikkedonker. Vooral als de stroom uitgevallen is (wat hier tot nu toe bijna elke dag wel is gebeurd), is het echt donker. De hele omgeving heeft dan geen stroom dus dan zie je echt helemaal niks meer. Het heeft één voordeel: Je ziet dan ook de spinnen niet….
- Als je thuis je bord niet leeg eet, worden de restjes gewoon weggegooid. Dit deden wij de eerste paar avonden ook, maar toen we zagen dat er allemaal zwervers uit ons ‘afvalgat’ rijst aan het eten waren, wisten we dat dit anders zou moeten. Als iemand nu zijn bord niet leeg eet of we nog eten in de pan hebben zitten, dan brengen we dit naar de buren. Die zijn er echt ontzettend blij mee! Met een paar korrels rijst zijn zij net zo blij als wij met een nieuwe iPad bijvoorbeeld…
Op meer kan ik even niet komen, als iemand nog vragen heeft, zet het dan even in een reactie dan kan ik daar de volgende keer antwoord op geven!! 
Wat ook nog wel leuk is om te weten, is dat we onze buurvrouw in dienst hebben genomen om onze was te doen. Ze komt op de maandag, woensdag en vrijdag om onze was te doen. Hiervoor betalen wij haar 30 kwacha per week in totaal (ongeveer 4,50 euro). Dit klinkt heel weinig, maar voor hier is dat echt een aardig hoog loon. Dat betekend dus dat we ongeveer 50 cent per persoon betalen per week om onze was te laten doen. Zij kan hiervan eten halen voor haar gezin, dus voor hun is het echt heel fijn.
Het liefst zouden we ook iemand willen inhuren om ons eten te koken, want dat is echt drama hier!! Gister hebben we er 5 uur over gedaan om de aardappels een beetje gaar te krijgen…. Echt een drama dus! Vooral als de stroom uitvalt, want dan doen we het op kolen.
Voor de mensen die mijn telefoonnummer of adres nog willen weten:
Tel. Nr.
0976181957
Adres:
The catholic diocese of chipata
P.O. Box 510124
Chipata, Zambia

Wanneer iemand iets wil sturen, is het wel 3 tot 7 weken onderweg. Dus wil je mij pepernoten sturen voor sinterklaas of oliebollen voor oud en nieuw, wees daar dan op tijd mee! ;-) hihi
Tot slot nog even het weerbericht:
Tot maandag is het hier zo’n 36 graden geweest. Maandag begon het al wat te waaien en ’s nachts begon het ineens keihard te regenen! Het regenseizoen zou pas over 1,5 maand beginnen.. Dit was dus of even een foutje van boven of het regenseizoen is eerder begonnen dan gepland! Dinsdag was het dus hartstikke koud (bleek 20 graden te zijn maar voelde echt als 5 graden, waarschijnlijk omdat we dat warme weer gewend waren…). Vooral zo’n ijskoude douche is dan heerlijk wanneer het koud is……. Vandaag schijnt gelukkig het zonnetje weer en wordt het met de dag weer warmer volgens onze Zulu Paulusma 
Nou lieve mensen, dit was het weer even voor nu… Bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige blog, echt heel leuk!
Liefs, Zulu

  • 02 Oktober 2013 - 17:34

    Inge En Erik:

    Lieve Lourien, wat leuk om een beetje mee te beleven, wat jij daar allemaal ziet en doet. Jullie doen prachtig werk, we zijn trots op je, dikke knuffel

  • 02 Oktober 2013 - 19:07

    Carel Meulenbeld:

    Hallo lieverd,

    leuk stukje.
    Dat van die aardappels koken, zul jij wel niet erg vinden.
    Harde piepers is in huize Meulenbeld heel normaal.
    Ik snap nu ook waarom Zambia zo overbevolkt is.
    Niemand gaat voor het zingen de kerk uit.
    Wanneer ik alles zo lees begin ik er echt zin in te krijgen.
    Kijk je wel uit in de bushbush, het stikt er van de slangen!!!!
    Dus altijd goed kijken waar je loopt.
    Ik hou van je !!!!!
    xxx pa

  • 02 Oktober 2013 - 19:30

    Jessie:

    Hoi lieve schat. Nou na twee updates van jouw blog is mijn hele vakantieverhaal echt geen kut meer aan! Ik had dan wel wat enge spinnen en slangen maar wat maak jij mee daar zeg! Pure cultuurshock. Alle dingen die je op tv ziet, rennende kinderen achter een busje aan, geslachte kippen 'voor de eer'. Wel echt supervet, ik ben zo jaloers dat je dit kunt doen. Ik kijk uit naar je volgende blog. En naar je vaders reacties, want dat is echt een blog op zich.
    Heel veel liefs van je dinnetje,
    Jess

  • 02 Oktober 2013 - 23:43

    Raoul, Fenna En Maaike :

    hee zussie!

    Wat een mooi verhaal weer zeg! Je weet het allemaal goed te beschrijven! En wat een zit zeg, 2,5 uur in de kerk!!!! Ben heel benieuwd naar de projecten waar je je mee bezig gaat houden! Doe wel voorzichtig hè;) tot op Skype, hoop dat we elkaar de volgende keer kunnen zien!

    Dikke knuffel van ons

  • 05 Oktober 2013 - 16:32

    Jori Meulenbeld:

    Tof sis:) Leuk verhaal, kom maar op met de volgende:)

    Doe je best! xx Bro

  • 06 Oktober 2013 - 14:09

    Loraine:

    Hee loutje! Wat een leuk verslag! Heel vet wat je allemaal meemaakt! En wat een verschil met Nederland zeg! Lekker genieten he!! Kus

  • 06 Oktober 2013 - 15:55

    Lyda En Jan:

    He deerntje ! Wat een ervaringen doe je op en pas goed op je zelf. Het is te hopen dat je oudjes bij terug komst een after party geven. Hebben ze weer " jammerlapjes" nodig. Groet Lyda en Jan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Harderwijk

Zambia

Projecten doen in Chipata, Zambia

Recente Reisverslagen:

02 Januari 2014

Old madala en Big Mama gaan naar Zambia

17 December 2013

Het einde is in zicht!!

29 November 2013

Over de helft!

15 November 2013

Caritas en Lumezi

31 Oktober 2013

Op safari @ South Luangwa
lourien

Actief sinds 05 Sept. 2013
Verslag gelezen: 742
Totaal aantal bezoekers 10519

Voorgaande reizen:

23 September 2013 - 22 Januari 2014

Zambia

Landen bezocht: